Özgürlük Üzre Sataşmalar

""İnsan özgür olmadan mutlu olamaz”" Dante
Sanırım Dante nin bunu söylediği zamanlar, özgürlük çokta kavramsallaşmış bir olgu değildi.
Tıpkı mutluluk gibi..
Öncelikle mutluluğu tanımlayabilmek gerekiyor.
Anlık olan çoşkulanmaların ve sevinçlerin karşılığı olsa gerek diye düşünüyorum mutluluğu.. Ve anlık olan her şey aptallık olarak geliyor bana.
Yaşadığımız hayatı güzellerken, kendimi gerçeğin çölünde benim gibi düşünenlerle beraber bir vahayı ararken görüyorum...
Belkide bende mutluluğun karşılığı o vaha dır.
Bildik ve bilinmedik bütün kederleri yüreğinde yaşayabilen bizler..
Kendimizin acıları kadar herkesin acılarına ortak olan bizler...
Yaşadığımız dünyayı güzelleştirmek için kendimizden veren bizler...
Mutluluk gözetmeksizin bunları yaptık ve açıkçası mutlu olup olmadığımızı kendimize sormak için vakit bulamadık o hengamenin içersinde...
Mutlu olup olmadığını bilen insan özgürmüdür diye sorarsanız cevabım evet olur buna...
Özgürlük nesnelliği kavrayıp onu aşmak noktasında adım atabilmek ve irade göstermektir..
Bu irade ve cüreti gösteren kişi de demin bahsi geçen çöldeki vahaya yaklaşır adım adım...
Ama bir gerçek daha varki gerçeğin çıplak çölünde bahsi geçen vaha, bizden evvel oralarda dolananların gördüğü bir seraptan ibarette olabilir.
Dante mi? canı cehenneme!
Ben mutluluğu aramadan da özgürleşebiliyorum kendi içimde ve biliyorum özgürlük bir çoklarının sandığı gibi pekte naif bişey değil öyle ...