Ölü mü güzelliyorum şimdilerde...
Sözcükler arıyorum kimselerin daha önce duymadığı... İçimde ki yalnızlık bana yarenlik ediyor, sanrılardan kanılara ulaşmak için çıktığım bu yolda...
Bir senin sesin lazım oysa bana...
Eski alışkanlıklarım rahat bırakmıyor beni...
Satırlarıma yeniden sevgilim diye başlamak istiyorum... Şiirlerime bakıyorum, ne kadar çirkinde olsalar benim çocuklarım onlar... Yakıp atmaya el vermiyor yüreğim.. Şiirlerimi seviyorum, ama seni daha çok seviyorum...
Sokaktaydım dün gece...
Çiğ düşünce üstüme dalında son gününü yaşayan bir gül gibi sızladı içim...
Güle kederlendim, güne kederlendiğim kadar...
Sokakları adımladım 43 numara ayaklarımla, ayaklarımı bastığım yerde bir çığlık..
Bir adım daha diye...Ne menem bişeymiş hasretlik...
Ve ömrümüz hasretlikler toplamı...
Bir kürtçe, bir lazca, bir türkçe...
Oysa daha çok dilde söylemeliyim seni seviyorum diye...
Bir kürtçe, bir türkçe..
Oysa daha çok dilde sövmeliyim seni özleten bu geceye...
Ölü mü güzelliyorum şimdilerde...
Sözcükler arıyorum kimselerin daha önce duymadığı... Çünkü umut en olmadık zamanda ricata çekildi...
umut en olmadık zamanda ricata çekildi
Gönderen uyumayan zaman: 14:28
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder