Kardeşim Yakup'a

Ahir zamanlardayız Cuma…
bizden olanın ve olmayanın, at izi ile it izinin karıştığı zamanlardayız…
Sırtımızda karanlığa sürüklenen dünyamızı aydınlatacak güneşi taşıyoruz
sırtımızda dünyanın yükü ….
Dolanmasa da ayaklarımız, bu yüke sebep çarpık artık bacaklarımız…
Orada ölümü kutsuyorlar,
Çıkınımızda ki sevi ve kardeşlik bir müddet daha bize kalacak gibi…
Yine de hâla hayatın ateş renkli kelebekleri devam ediyor umudu güzellemeye...
Unutulmuş unutturulmuş ne varsa anımsamak ve anımsatmak zamanı şimdi…
İsrafil'in üflediği surr bizim içinde öter bir gün
Suçtur umutsuzluğa kapılmak
Çünkü bütün kanamalar umuttan hala