beni yolculuk tutuyor...

yeni kentler bilmek istemiyorum artık...
kan rengi bütün otabanlar; beni yolculuk tutuyor...
ağzım sigara kokuyor diye öpmeyeceksen beni
o kocaman gözlerinle bakma öyle,
kirpiklerini vurma birbirine...
bir oda dolusu mağlubiyet birikti, yenilmekten yorulmadım!
oturduğun sandalye değilim, ya da patlamış bir soba borusu...
ateş yürekli bir çocuktum kavmimin buza kestiği günlerde
ve kavm-i kabil'in laneti aşk değil zamansız bir ölümdü...
hipodromlara sürdüler ömrümü, oysa dağlarda ölmek isterdim...
derdest şimdi bütün türkülerim, bütün şiirlerimin dudaklarından kan sızıyor
gelmiyor içimden tenine dokunmak ve aşk bana çok uzak bu gece...
düzenli bir yaşamı salık veren sesin senin olsun,
kaosun rengini seviyorum sevgilim...
senin olsun bildiğin bütün şehirler beni yolculuk tutuyor,
hiç büyümedim, bıyıklarım yanıltmasın seni....
devrime beş kala büyüdüğümde
koklamak istemiyorum çantamdaki soğanı ...