Gece siyah, Şarap kırmızı, Kanım karanlık!

Git içimden kadın…
Nereye ve nasıl gittiğin hiç önemli değil!
Kanıyorum,
Gitmezsen eğer öleceğim!...
Bildiğin ben,
Bir şey kalmadı geriye bildiğinden!
Bir başka kente taşın benim içimden…
Bir ülke yazayım sana orada yaşa!
Git içimden kadın
Şiirini yazmaktan yoruldum,
Uğrak bir kederde soluklanmaktan
Ve sadece kendimle konuşmaktan,
Kendime sorular doğurmaktan yoruldum…
Ama niye?
Ama neden?
Gittiğin yolları bırakıp arkanda
Beni o yollarda bırakıp
Şehrini tasmasız üstüme saldın…
Kanadığım ve kandığım sözcüklerin cabası!
Git içimden kadın
Korkularımı kaybetmekten korkuyorum
Ve seni en çok…
En çok seni özlüyorum!
Şimdi bir vuruşluk gam ve hep hicaz!
Ah bu şarkılar
En çok seni söylüyor!
Caddeye ışık düştü…
Benim yüreğime karanlık!
Kimse görmüyor cehennemimi
Kimse anlamıyor beni!
Büyürken her gün bir ölüme
Hayat nasılda küçülüyor!
Gece siyah,
Şarap kırmızı,
Kanım karanlık!
Fecre daha çok var
Bitişime beş kaldı!