biraz daha ve daha derinden sarsılarak, işit içimdekinin sesini!

l
kirlendim işte
sizden ne eksik ne fazla
ben söyledikçe siz seyrettiniz
siz seyrettikçe ben söyledim!
anlamsızmıydım,
beni anlamadınız!
imansızdım
inanmadım tanrıya
ama aşka ...
en çok ahir zamanlarda...
en çok yalnız kaldığımda...
Öpsem lâl olur içimde bir karanlık nokta,
senin dudakların ışığa kardeş...
ışığına kapattım gözlerimi!
ll
gözümün ucunda kırılmış bir gül dalı,
gözümün ucunda devlet üniformalı cinayetler
toplumsal bir cinnet büyütüyorum...
yakabilirim bütün fabrikaları,
sarayları köşkleri ve hiç oturmadığım sofraları!
aç kalmasın diye kimse
kimse açıkta kalmasın diye
bezdiğimiz ve altında ezildiğimiz yoksunluğu
yoksulların kalemiyle yazıyorum...
lll
gözümün ucunda edip cansever
bir mahpus tahliyesi şimdi şiir!
vapurlara şiir yazıyorum...
Martıların kanadında şehir,
denizin köpüğünde gam!
Maviyi unutup, unutup kırmızıyı
sularda yunuyorum yüzümü
biraz daha ve daha derinden sarsılarak
işit içimdekinin sesini!
sana sesleniyorum!
kavuşmak gözlerinin renginde bir yalan
esrik bir dokunuşun kokusu bu duyduğun!
uzak iklimlerden gelen
bu duyduğun bir veda conçertosu,
senin bestelediğin!