Özlemek bir sabah bulantısıdır, sonunda sevinçlerin doğduğu

Dokunuşların ve sesin sararmaya başladığı zamanlarda
Özlemek bir sabah bulantısıdır, sonunda sevinçlerin doğduğu
Sevgilim,
Bugün günlerden Çarşamba, mevsim kış
Seni düşünüyorum, içimde bir ilkbahar…
Dağlarımın ateşe verildiği şu günlerde
Sömürge dillerde söylüyorum seni sevdiğimi,
Bilmediğim bir alfabe ile ismini yazıyorum dudağımın kıyısına…
Yüzümde çiçekleniyor akasyalar…
Sevgilim
Bakma sana sevgilim diye seslendiğime
Sahiplik iyesinden yoksun her cümlem
Seni benimsin diye değil, sen olduğun için seviyorum..!
Sevgilim
Özlemek bir sabah bulantısıdır, sonunda sevinçlerin doğduğu
Yetmek ve yetiştirmek dedikleri bir telaşın içindeyiz,
“Dante gibi ortasında” olmasak ta ömrümüzün
Orta yerindeyiz haftanın, bugün günlerden çarşamba,
Ne kaldıki artık değerimizden arta kalan cumartesiye.