Dağların Oğluyum

Ben ki kurtların ve kuşların kol gezdiği dağların oğluyum
Boğdu beni şehirleriniz!
Her soru bir cehennem
Bunaldım!
Küllerim kaldı
Rüzgarla savrulan!

Benki göğsüne tüfekler çatılmış dağların oğluyum
Yüreğimde sümbüller kardelenler
Kuruttunuz çiçeklerimi!
Cinayet kokuyor caddeleriniz
Ölümü soluyup her gün ve gece
Hayata uyanıyorum yeniden!
Yengilerden de geçtim yenilgilerden de
Tükkettiğiniz ömrümü,
Sizin olsun diyorum
Biriktirdiğim ne varsa!

Benki ucundan kardeşlerimin tuttuğu dağların oğluyum
Utanmadım koynunda uyurken
Pınarlarında a-bı hayat
Her düşende başka bir türkü öğrendim..
Türküledim de kentlerinizi
Siz yüreklerinizi türküye kapattınız!
Şimdi kuşandım da dağları
Dağları diyorum bir kez daha
Otağına düşlerimi kurduğum tanrıyı yani...

Haydi büyütün çocuklar
Siz büyüdükçe ve büyüttükçe.

Ben böyle kötü şair
Yazdığım iki dize yüzün suyun hürmetine!